Wat is ‘goede’ wijn? Is het evenwicht? Is het de verhouding prijs-kwaliteit, en wat is die kwaliteit dan? Is het elegantie? Of is het net kracht? Is het oude wijn, na een lange flesrust vol geëvolueerde aroma’s? Maar kan een jonge, fruitige wijn dan niet ook héél goed zijn? En mogen we andere factoren dan de smaakkwaliteit in rekening brengen, zoals het al dan niet gebruiken van pesticiden in de wijngaard?
Als je de vraag aan Salvo Foti, één van Sicilië’s boeiendste wijnmakers, stelt, dan antwoord hij: een goede wijn heeft persoonlijkheid. En om dat te bereiken zijn volgens hem drie elementen fundamenteel. Ten eerste is er ‘il territorio‘. Daarmee bedoelt hij het geheel van natuurlijke factoren die een wijnstreek uniek maken. Vaak genoemde voorbeelden zijn zonuren, bodemsoort, windstromen, neerslag en hoogtemeters. Het is de taak van de wijnmaker om dit unieke karakter te vertalen naar de wijn.
Ten tweede is er de druivensoort. Doorheen de eeuwen hebben wijnmakers druivelaars geselecteerd die gezondere druiven, grotere opbrengsten of wijnen die meer geapprecieerd werden, voortbrachten. En de ene variëteit geeft betere resultaten in een bepaalde streek dan de andere. Hierdoor ontstond een immens patrimonium aan druivenvariëteiten, die vaak erg lokaal verankerd zijn.
Ten slotte is er de wijnmaker. Hij bepaalt o.a. welke druivelaars hij aanplant en waar, hoe hij ze snoeit, wanneer de druiven geplukt worden en hoe ze gevinifieerd worden. Maar het is vooral de manier waarop hij dat doet dat belangrijk is: is dit met respect voor de natuur, de streek en tradities? Is dit met respect voor zichzelf en zijn werk? En is dit met respect voor de consument? Want enkel zo zal de wijnmaker in elke fase van de wijnproductie volop kiezen voor kwaliteit. Of in de woorden van Salvo Foti: “A wine’s finest ingredient is the honesty of the man who produces it”