Val delle Corti

>Naar wijnen

Verhaal

In 1974 maakte Giorgio Bianchi de moedige keuze om met zijn familie van Milaan naar Radda in Chianti te verhuizen en zijn levensdroom te realiseren: leven op het platteland als wijnmaker. Destijds was Chianti prachtig en ongerept, maar economisch gezien nog achtergesteld. De lokale wijnbouw verkeerde in een diepe crisis na de instorting van het pachtsysteem (de mezzadria) en de massale exodus van plattelandsgebieden naar de stad.

Met vastberadenheid en volharding, en de steun van zijn vrouw Eli, renoveerde Giorgio het verwaarloosde landhuis van Val delle Corti, verplantte de wijngaarden en bouwde een wijnkelder. Maar ondanks zijn inspanningen kenden de wijnen weinig succes: de wijngaarden met een oostelijke expositie leverden wijnen op met slechts 11% alcohol, weinig kleur en sterke zuren. In 1999 overleed Giorgio onverwacht. Zijn zoon Roberto, afgestudeerd als taalkundige en werkzaam bij een uitgeverij, wilde het levenswerk van zijn vader niet verloren laten gaan en besloot het voort te zetten.

Een sprong in de tijd van ongeveer twee decennia later laat een andere situatie zien. Door de klimaatverandering zijn wijngaarden zoals die van Val delle Corti van een vloek veranderd in een zegen en behoren ze nu tot de mooiste in de regio. Ze ontvangen overvloedig zonlicht maar liggen ‘s avonds snel in de schaduw. Terwijl andere producenten worstelen met te zoete, geconcentreerde en overrijpe druiven, blinken de wijnen van Val delle Corti uit in harmonie en frisheid.

Radda in Chianti is het hoogst gelegen van de Chianti-dorpen, en het grootste deel van het grondgebied is bedekt met bos. Samen met talloze heuvelflanken die variëren in oriëntatie en mergelkalkhoudende bodems, maakt dit het tot een van de beste plekken in Toscane om sangiovese te verbouwen. Het is wellicht geen toeval dat al 2700 jaar geleden de Etrusken op dezelfde heuvel vitis vinifera (sommigen denken zelfs sangiovese) teelden als waar tegenwoordig Val delle Corti gevestigd is.

Voor Roberto is het vanzelfsprekend om op zo’n locatie met zo’n rijke geschiedenis in zijn wijnen naar terroir-expressie te streven. Hij beschouwt een natuurlijk beheer van de wijngaarden zonder het gebruik van synthetische stoffen als de beste weg daarnaartoe. In de cantina tracht hij om de trossen zo puur mogelijk te vinifiëren, met spontane gisting, en de houtrijping mag de zuiverheid van de fruitaroma’s niet vertroebelen.

De oudste wijngaard, een ‘cru’ met uitsluitend sangiovese, levert de druiven voor de Riserva, maar enkel in de beste jaren. De Chianti Classico is een blend van wijngaarden van verschillende leeftijden, inclusief 5% canaiolo, waar Roberto bijzonder veel waarde aan hecht. De Rosé komt van de koelere sangiovese, terwijl een kleine, steenachtige wijngaard genaamd ‘Il Cortino’ wat merlot oplevert, die wordt gebotteld als ‘Lo Straniero’ (met 65% sangiovese).

De wijnen van Val delle Corti zijn buitengewoon zuiver van smaak, harmonieus en verfrissend. Ondanks de levendige zuren en aanwezige tannines neigen ze nooit naar het ruwe, wat betekent dat ze zelfs in hun jeugd al goed in balans zijn. De karakteristieke viooltjes- en kersenaroma’s die typerend zijn voor sangiovese uit Chianti, worden gecomplementeerd door diepere aromatische tonen van bosgrond, edele houtsoorten en leder.

Wijnen