We zijn Faro Superiore, een dorpje in de heuvels achter de Siciliaanse stad Messina. Die ligt aan de gelijknamige zeestraat die het Italiaanse vasteland scheidt van het eiland. De wijngaarden, met planten tot meer dan tachtig jaar oud, liggen op terrassen omgeven door bossen van eeuwenoude eiken- en kastanjebomen. Ze vormen een soort natuurlijk amfitheater met expositie naar het noorden, uitkijkend op de glinsterende Middelandse Zee en het woeste berglandschap van Calabrië, de tip van de Laars. De wijngaarden zijn allemaal aangeplant ad alberello: elke druivelaar wordt gesnoeid als een losstaand struikje laag bij de grond. Deze arbeidsintensieve teeltvorm geeft in warme streken als Sardinië, Puglia en Sicilië – waar het risico op overgeconcentreerde druiven groot is – de beste resultaten. De planten blijven immers klein, met minder bladeren, waardoor ze minder zonlicht opnemen. Bovendien worden de druiventrossen dicht bij de oogst door het bladerdak gevrijwaard van directe lichtinval.

Vandaag is Faro DOC een piepkleine appellatie met slechts zes producenten en in totaal 30 hectare aan wijngaard. Een anomalie in de roemrijke geschiedenis van de farowijnen, die in de negentiende eeuw door de Fransen werden beschouwd als één van ‘s werelds beste. Faro werd massaal naar Frankrijk geëxporteerd om aan de meest fervente connaisseurs te verkopen. Ook in de tijd van de Romeinen was faro al een gegeerde wijn en had een millennium-oude geschiedenis. Het waren immers Griekse kolonisten die de druivelaar aanplanten op wat zij als een veelbelovend terroir zagen. De kolonisten kwamen van de Griekse stad Pharis nabij Sparta, en werden de Pharii genoemd, waarmee u nu ook de etymologie van de benaming Faro kent.

Giovanni Scarfano is geboren en getogen in Faro Superiore. Zijn vader was een inwijkeling uit Calabrië die verliefd was geworden op het prachtige landschap van de heuvels van Messina. Hij vestigde zich er permanent om er een eenvoudig boerenbestaan te lijden. Wijn maken was slechts een hobby, en het product daarvan wat men in de wijnwereld garage-wijn noemt. Dat mag u letterlijk nemen, want opdat vijf eikenhouten vaten en enkele damigiane (glazen recipiënt voor wijn) binnen konden staan, moest de auto buiten blijven. Wijnbouw gebeurde ambachtelijk en volkomen natuurlijk, logisch als je zelf de grootste verbruiker bent. De jonge Giovanni hield ervan zijn vader te helpen in de wijngaard en droomde ervan wijnmaker worden. Dus trok hij na de middelbare school naar Bologna om oenologie te studeren. Toen hij terugkwam in 2004 werd de wijnproductie geprofessionaliseerd. Giovanni is een grote liefhebber van de nebbiolowijnen uit Piemonte en introduceerde de traditionele vinificatiemethoden van baroloproducenten. De resultaten waren prachtig, en stilaan verkreeg Bonavita een cultstatus onder wijnafficionado’s.

Karel Megens