---

Alles begon met een droom van Delio Mazzavillani. Hij was een gepassioneerd wijnliefhebber en geloofde sterk in zijn streek, de heuvels van Bagnolo in Romagna, als wijnterroir. In de jaren negentig kocht hij er een eerste hectare wijngaard.

Na zijn vroege overlijden besloot zijn vrouw - Marta Valpiani - het project verder te zetten. Vanaf 2006 werd de oogst niet meer verkocht, maar gevinifieerd en gebotteld op het goed. Dochter Elisa, toen een jonge twintiger, beleefde het mee vanop de eerste rij. Ze voelde – letterlijk, met haar handen in gistkuip - dat wijn maken haar roeping was. Elisa gaf haar kantoorjob op om voltijds op het goed te werken. Naast het harde dagdagelijkse werk focuste ze zich op haar ontwikkeling als wijnmaker. Ze studeerde, proefde, ging ten rade bij collega-wijnbouwers en experimenteerde. Hoe langer, hoe meer ze overtuigd werd van het fundamentele belang van een natuurlijke zorg voor de wijngaarden. Onder haar impuls gebeurde de vinificatie steeds meer ambachtelijk, met als de doel de intrinsieke kwaliteit van de druiven te vertalen naar de wijn. De resultaten volgden en moeder Marta gaf haar dochter de spreekwoordelijke sleutel van de cantina.

De daarop volgende jaren werden premies in wijngidsen steeds talrijker en belangrijker. Anno 2019 wordt Elisa beschouwd als één van de meesters van de sangiovese-druif (Francesco Falcone) en Marta Valpiani één van de tweehonderd beste wijnhuizen van de laars (Guida Slow Wine). De wijnen worden geapprecieerd om hun buitengewone subtiliteit, fijnheid en elegantie. Misschien omdat vrouwen hier de plak zwaaien? Maar Delio, de man des huizes, en zijn droom zijn lang niet vergeten.