VERHAAL
Deze rosato ontstond toevallig: in 2007 werd een nieuwe wijngaard aangeplant en in 2009 zou er voor het eerst geoogst worden. Maar enkele dagen voor de oogst werd een groot deel van de druiven opgegeten door everzwijnen. Deze vervaarlijke viervoeters leven talrijk in het bosrijke, onherbergzame binnenland van Messina en vallen bij voedselschaarste de arme boeren aan de kust lastig. Giovanni en zijn vader besloten het resterende deel van de oogst te vinifiëren als rosato, voornamelijk bedoeld voor eigen gebruik.
Ze grepen terug naar de antieke oost-Siciliaanse techniek pist’ e mutt’: de druiven worden geperst en de dag nadien wordt de most gezeefd. Door de schilmaceratie van ongeveer twaalf uur krijgt de wijn een structuur die balanceert tussen een donkere rosé en een lichte rode wijn.
Het is het soort verfrissende wijn dat lokale boeren vroeger op warme dagen dronken, vaak aangelengd met water om de dorst te lessen. Een lichte rosé zou te waterachtig zijn geweest. Bovendien zorgen dezelfde polyfenolen die kleur geven ook voor een betere stabiliteit van de wijn. In tijden waarin bewaartechnieken nog niet zo verfijnd waren als vandaag, was het risico op oxidatie immers veel groter.
CANTINA
Schilmaceratie vanaf de persing tot de volgende ochtend. Fermentatie met wilde gisten in roestvrijstalen tanks.
GASTRONOMIE
De rosato van Bonavita — met zijn diepe kleur, structuur en lichte tannines — is veel meer dan een typische terrasrosé. Dankzij de schilmaceratie en de gebruikte druiven (vaak Nerello Mascalese, Cappuccio en Nocera) heeft hij body, kruidigheid en zelfs iets aards, waardoor hij zich goed leent tot verrassende foodpairings. Hier zijn een aantal suggesties: klassiek Siciliaanse caponata, arancini of zwaardvis alla ghiotta; gegrilde rode mul of tonijn; kip met rozemarijn uit de oven; geroosterde groenten; halfharde kazen en charcuterie.